jueves, 7 de noviembre de 2013

Non é unha anécdota


Unha información asinada por Silvia. R. Pontevedra nas páxinas de Galicia de El País, co título "Los clientes piden carne fresca", vén constatar que o caso da rapaza rumana escravizada sexualmente en Padrón dista de ser illado:
Hace poco más de un año, otra menor rumana fue rescatada de un piso de Vigo en el que una mafia de su país la mantenía retenida como esclava sexual. El anterior caso que trascendió sucedió en A Coruña. El pasado marzo, durante la presentación del Plan de Igualdade de la Xunta para el periodo 1013-2015, la secretaria general, Susana López Abella, anunció en Vigo el propósito de promocionar un equipo especializado en la “atención de menores víctimas de trata, fundamentalmente con fines de explotación sexual”.
A información achega datos e fontes sobre o funcionamento da prostitución en Galicia, a socioloxía dos clientes (ata alumnos de ESO) e como se equipara a compra de sexo nun bordel á compra de comida rápida nun McDonalds ao ás máquinas tragaperras.

No caso que nos ocupa, nunha investigación que relaciona escravitude sexual e prostitución, resulta relevante que máis do 90% das mulleres prostituídas en Galicia sexan de nacionalidade estranxeira:
Galicia es sitio distinto también para la prostitución. Más allá de sus límites, las rumanas sobre todo, y otras inmigrantes de Europa del Este, son mayoría. Aquí, sin embargo, en los clubes las brasileñas rondan el 80%, seguidas de las rumanas (5%), que van en aumento junto a las paraguayas y las dominicanas. Aunque las españolas han vuelto a prostituirse después de una década de bonanza en la que se apartaron de este mundo, todavía no llegan a representar el 10%. Pero entre todas estas víctimas del proxenetismo, las rumanas, por lo general menudas, son las que empiezan más jóvenes, próximas a la virginidad. Lago [Carmen Lago, a presidenta da asociación A Faraxa de Vigo pola abolición da prostitución] recuerda que las tramas no lo tienen tan fácil para introducir en el país a latinoamericanas menores de edad porque no pueden esquivar el filtro policial del aeropuerto.
 De feito que a Europa que relegou os romaneses a cidadáns de segunda, sen posibilidade para a libre circulación polo groso dos estados membros, é tolerante ata a náusea coa escravización de mulleres e nenas romanesas nos clubs de alterne e nos bordeis do primeiro mundo. 

Dou cun informe da Oficina das Nacións Unidas contra a Droga e o Delicto sobre a trata de persoas do que tiro estes dous gráficos sobre os fluxos de tráfico de mulleres en todo o mundo.


Comprobamos que Romanía é o principal territorio europeo esquilmado para a mercadoría de mulleres, seguido a distancia por Bulgaria, Moldavia e a Federación Rusa. O informe de Nacións Unidas tamén indica que Romanía era en 2006 o primeiro país do mundo por condeas relativas á trata de mulleres (con 187). Son máis das rexistradas en toda América, 152.

Non son moi poucas condeas tendo en conta a dimensión do problema en termos cuantitativos e, sobre todo, cualitativos?

Cita a autora da reportaxe de El País un informe da Policía romanesa, que sinala que neste país distintos clans familiares captan nenas e mozas de entre 16 e 20 anos, "sobre todo en Moldavia, en zonas rurales económicamente muy deprimidas", a través de "olleadores" que gañan a confianza das rapazas ou das súas familias e procuran convencelas de que en España ou noutros países de Europa poderán atopar un traballo co que axudar os seus. 

Empobrecidas, primeiro, e lanzadas logo como carne de canón, como mercadoría de consumo cara a chamada Europa civilizada, onde mafias romanesas e proxenetas da Europa VIP explotan o único que elas teñen: o seu corpo e a súa dignidade.

O relato non difire tanto do que facía Vandana Shiva das mulleres das zonas agrícolas de India, empuxadas aos guetos de miseria de Calcuta e de Bombai e forzadas á prostitución logo das sucesivas hambrunas ás que foron sometidas polas compañías de agroindustria monopólicas.

E a información conclúe con cifras:
Por servirles de gancho, estas personas (vecinos también muy jóvenes e incluso señoras que se hacen amigas de las madres de estas crías) reciben 100 o 200 euros. Aquí, luego, las chicas son vendidas y revendidas por cantidades que van de los 400 a los 2.000 euros.
Non era que iso xa non pasaba aquí? Que tipo de sociedade somos se unha muller se pode comprar por catrocentos euros e non hai milleiros de persoas a tomar as rúas en repulsa?



No hay comentarios:

Publicar un comentario